Actuele informatie
Hoe zit het met Nina Simone?
Van onze verslaggever André van den Eventuin
Vrijdagavond 24 september
Om kwart voor zeven kom ik aan op Iduna voor de eerste wedstrijd en zie dat de VAC alles weer perfect geregeld heeft. Natuurlijk geef ik ze een complimentje en ga naar baan 7. Ik ben redelijk vroeg en hoor op baan 8 dat de VAC bestaat uit een stelletje prutsers. Wat? De VAC een stelletje prutsers? Dat had ik niet gedacht. Ze hebben ons door corona geleid, weer een prachtig programma samengesteld en toch zijn het prutsers? Ik spits mijn oren en hoor team Candy Dulfer klagen dat ze in de categorie foreign jazz artists ‘Nina Simone’ vergeten zijn. Nina Simone van de klassier ‘My baby just cares for me’
(Ik type dit langs de baan en Mehmet komt langs met een leuk praatje. Hij zegt heeft dat hij lekker gespeeld heeft en loopt weer door)
Inderdaad, hoe kan de VAC Nina Simone vergeten zijn. Is dat bewust of zijn het inderdaad prutsers. Ik vraag even aan Addo en Nicole; beide vinden Nina Simone niet interessant, maar waarom is Han Bannink vergeten? Een goede vraag en daar zie ik de VAC zitten. “Zeg VAC, waarom hebben jullie geen team met de naam Nina Simone of Han Bannink?”
(Mehmet komt weer langs, hij kijkt wat bedrukt en vertelt dat hij helemaal is ingemaakt)
De VAC is bijdehand: “Er zijn er wel meer niet genoemd”, “De lijst is helemaal erg arbitrair opgesteld”, “We hebben wel de artiesten die ’s avonds optreden met zorg geselecteerd. Zoals Jannes & Jurgen en ook hebben we de Jorna Brothers weer geboekt” en tot slot “Wat zit je hier te typen, Je team verliest net een game.”
(Mehmet is er ook weer en zegt: “de muziek die nu gespeeld wordt is mooi André, het voelt net of je in de jaren 90 in Rotterdam in de café de Doelen bent”)
Daar moet ik ze gelijk in geven en ook weer mee complimenteren. Ik kan dus dit stukje langs de baan afronden met de conclusie dat de VAC helemaal top is, Mehmet erg gezellig en mijn team niet alleen voor de wedstrijden leuk is maar ook voor de bitterballen.
Andre van den Eventuin, team Glenn Miller Big Band
Jazzz improvisatie
Van onze verslaggever Sven Ras (team Rita Reys)
Jazz, daar heb ik nu helemaal niets mee. Maar in ieder geval meer dan met het Songfestival. “Sven, wil jij een stukje schrijven?” “Maar ik speel helemaal niet de 1e avond, want die valt meestal toch in het water.” 2e Jazzavond dan maar. Ja vorige week startten we weer met een valse start de vrijdagavond, die zo’n belangrijk onderdeel is geworden in mijn sportief bestaan.
Vrijdagavond was voor mij, toen ik nog jonger was dan Emma Raducanu nu is (was ik toen maar op tennisles gegaan), de koop- en uitgaansavond in mijn geboorteplaats Rotterdam en is altijd de start van het weekend gebleven. Toen met vrienden naar Exit, waar vele pop-, rock- en punkbands kwamen, naar Lantaarn voor een film, en dan in de late uurtjes naar Dizzy, de jazztent, waar altijd nog wat te beleven viel. Alleen als er een saxofoon de boventoon voerde en er een uitgesproken, maar nog lang niet uitgezongen zangeres het podium betrad, kon ik genieten van deze voor mij toch wel slome achtergrondmuziek.
De voorloper van jazz was de blues en de swing, waar je tenminste op dansen kan. Waarschijnlijk ook de reden voor mij dat jazz mij minder aanspreekt, want met dansen kan je als publiek tenminste uit je dak gaan, net zoals de artiesten.
Rotterdam, ja daar komt ook Rita Reys (ons team moet haar naam hoog zien te houden) vandaan, maar ook de jazzplatenverzamelaar Jules Deelder. Jules die een ongeloooooofelijke (let op die Rotterdamse lange o) jazzcollectie achterliet, met name fan van Charly Parker, Sonny Rollins, Art Blakey, Max Roach. Maar die namen zie ik niet terug als teamnamen bij lduna, dat is echt een unforced error van de organisatie, die waarschijnlijk de Bebop-stroming in de jazz vergeten zijn. Bij de Bebop wordt een thema gespeeld, waarna alle instrumentalisten de kans krijgen solistisch uit hun dak te gaan, waarbij de overigen van het team wel goed moeten samenwerken, zeg maar een speelwijze die ons allen bij de vrijdagavond bekend is.
Een hoog en wisselend tempo is ook een van de eigenschappen, dat past dan weer niet bij ons Lovely Rita. Rita, die niet alleen de beste jazzzangeres (let op de 3 z’s achter elkaar) van Nederland was, maar ook de Europese First Lady of jazz genoemd werd. Cooljazz was haar specialiteit, relaxed tempo. Ja dat past wel bij de meeste van mijn teamgenoten. Winnen is leuk, maar het moet wel gezellig blijven.
Zo zijn er nog vele andere soorten jazz: gipsyjazz, hardbop, skajazz, punkjazz, Je kan het zo hebben als je wilt. En dat speelgedrag zien we terug bij onze tegenstanders.
De eerste avond moesten wij tegen Candy Dulfer, begenadigd saxofoonspeelster en ja ze heeft toen ze jong was op het North Sea Jazz Festival gespeeld maar om nou te zeggen dat ze Jazzmuzikante is... ze speelde nota bene in Rotterdam (weer die connectie) met Madonna en later met Prince; niet bepaald jazz.
En dat blijkt ook bij de uitslag. De jongere Candy Dulfer saxt onze Rita achter de horizon, maar zou eigenlijk gediskwalificeerd moeten worden, want ze speelt een totaal ander muziekgenre. Misschien dat haar vader later nog kans ziet haar van het veld weg te blazen.
En dan moeten we later ook nog eens tegen Pim. Ik weet niet of we daar echt van gaan genieten. Echt genoten is daar weer de overleden tijd van. Maar vanavond moeten we tegen Denise Jannah (Zeefuik), sorry maar klinkt mij niet heel bekend in de oren (alhoewel haar achternaam aan het North Sea Jazz Festival doet denken), terwijl ze toch de nieuwe lady in jazz schijnt te zijn en ze een Edison gewonnen heeft. Dat ligt natuurlijk geheel aan mij, want voor mij is Denise een nummer van Blondie, dat ik in coronatijd als hertaling toegevoegd heb aan m’n eigen repertoire... oh Denies, hatsjoe, wat is dat voor gedoe, de nies.
Zelf speel ik ook wat gitaar, maar jazz daar heb ik me nooit aan gewaagd, het moet wel leuk blijven. Zoals jullie waarschijnlijk wel zullen weten, ligt de oorsprong van de Jazz in de blues, muziek afkomstig uit Afrika met zijn pentatonische toonladders. De blues, rock en country hebben nog een extra 6e chromatische noot, blijkbaar gerieft mij dat meer. Danceable.
Dat bijna alle hedendaagse Westerse muziek gebaseerd is op Afrikaanse muziek moet toch eigenlijk eens doordringen in onze oren. Dat continent verdient veel meer aandacht van ons. Niet alleen het vergroenen van grote woestijnen met Bunds of armoedebestrijding. Onze roots liggen daar, we zijn het swingen veelal verleerd, maar kunnen dat herleren. Tip voor volgende competitie: Dance.
In de jazz gaat het veelal om improvisatie en dat doen wij met ons team dan ook. Weer iemand de gehele periode is geblesseerd... als het de sax maar niet is. Alle dames op die ene avond op vakantie... ach, wat hebben we geïmproviseerd de laatste jaren, en zeker het afgelopen jaar. Nee ik begin niet weer over Corona, maar wie steekt Rita naar de kroon op haar Reyes naar de top? Vanavond dus weer: 3 van de 5 dames op vakantie en tsja... onze saxofoniste ligt sinds eergisteren in het ziekenhuis. Wederom een avondje improviseren dus, maar de tegenstanders weten hierover van toeten noch blazen. Jazzeker, (let op de dubbele zet) we weten op de valreep te winnen van Zeefuik.
Gelukkig zijn er steeds nieuwe stromingen binnen de jazz (hoorde ik daar geen nieuwe klanken op het ldunaterras van Jurgen en Jannes?) waaronder Latinamerica, salsa, merinque, kijk daar heb ik weer wel wat mee en niet alleen omdat dat Spaanstalig is.
Salsa en Metinque, eindelijk een jazzsoort waar je op kan dansen. En dat doet me denken aan die Salsa-feesten in Utrecht op vrijdagavond in Havana, waar we heen gingen na een vakantie op Cuba, waar ik door een jonge danslerares, die we een lift hadden gegeven, de dansvloer opgeduwd werd. Als enige en eerste met haar in de spotlights, nou ze had er kijk op, er werd over gespot. Als die houten Europeaan durft, kan iedereen het. Ik probeerde mijn beste beentje voor te zetten, iets dat mij zelfs na het volgen van salsalessen nog niet lukte, maar ik had wel lol op vrijdagavond.
Helaas kan ik weer niet op de laatste vrijdag dansavond van het lduna-jazzfestival zijn zijn, dus moeten jullie toch zelf als eerste die dansvloer op.
Zo de avond tegen Zeefuik zit erop. Rita's Reys naar de top is weer een stapje verder na deze spannende en klammige avond, waar parallel op 14 podia de muzikanten, hun talenten tentoonstelden. Des te meer de avond vorderde des te vochtiger werd het, goed beslagen (m’n bril althans) kwamen wij ten gravel. We wonnen nipt (damesdubbel was wel een overvleugeling van 13-1 en de herendubbel was spannend, maar geen moment kwam onze voorsprong in gevaar, mixen moeten we nog wat oefenen, maar als tennis ook genderneutraal gaat worden maken we een goede kans alles te winnen). In ieder geval hebben we de tegenstanders een toontje lager laten zingen. Op de baan naast ons gaat het tussen de huidige nummer 1 en 2 van onze poule: Hans Dulfer (de vader van) tegen Miehiel Borstlap (zoon van, pianist, jaarlijks te horen op het North Sea Jazz Festival te Rotterdam -ja daar is ze weer). Beiden hebben veel noten op hun zang, maar Borstlap wist dit keer niet uit de toon te vallen en stuurde Dulfer met de muziek mee.
Benieuwd wie er sinds vanavond nog meer de boventoon voeren in de andere poules? Kijk dan snel bij het tabje Stand. Na de bitterballen en gezellig natafelen stapten we op onze natte fietsen en reden we met een waterig maantje huiswaarts en verlangend naar een vakantie in de zon wordt het zo weer lekker Rotje knorren, jaZZZZzzz. Zoo, ik zeg maar zoo, want Diergaarde Blijdorp is te lang, ik zeg maar zooooo, je ken wel horen waar ie vandaan komp. Rotterdam dan? Mij klinkt het als muziek in de oren.
Sven Ras
It don't mean a thing if I ain't got that swing!
De vrijdagavondcompetitie alweer voor de deur: vrijdag (10 september) begint het Friday Night Jazz Festival. Zes avonden vol muziek, sportiviteit, pieken, dalen, borrels en jaja BITTERBALLEN!
De bar is tot 24.00 uur geopend en om 23.00 uur, na de laatste wedstrijden, serveert Jesse als vanouds weer bitterballen. Hoewel, niet geheel als vanouds; de schalen zijn gevuld met heerlijke, vegetarische bitterballen.
Wij hebben er weer zin in, tot snel!
De vrijdagavondcommissie
Ben, Edwin, Jacques, José en Pieternel
p.s. we gaan ervan uit dat we zes mooie avonden tegemoet gaan, maar zijn nog steeds afhankelijk van de ontwikkeling rondom corona. Mocht er iets wijzigen dan laten we dat zo snel mogelijk weten.
VOORJAAR 2021 De Douze Points gingen naar
 |
 |
 |
 |
De rode loper
Door onze royalty fotograaf Rebecca Banens uit team Ronnie Tober
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Als de lente is gekomen
Tot het uiterste op weg naar de grande finale!
Een emotionele achtbaan
Eurovision, services and quotes
Voor- of tegenspoed?
Utrecht, 22 mei 2021
Van onze verslaggever Rein de Vries van Team Ben Cramer
De tweede speelavond bleek achteraf geheel in het teken van werkelijk fascinerende weersomstandigheden te staan. Sterk wisselende winden bepaalden uiteindelijk de eindstand. Teams die aan de bosrand speelden waren daarbij ernstig in het voordeel. Ons team was gedwongen om midden op het open terrein van de tennisclub een weerwoord te vinden op de ballen van vrij jeugdige tegenstanders. Oriëntatie op de te onderscheiden kwaliteiten van de tegenstander werd ons extra moeilijk gemaakt doordat deze allen identieke kousen hadden aangetrokken. Naast de harde wind werden wij dus ook nog geconfronteerd met de schittering van zilveren scheenbeenbeschermers. Dubbel pech.
Om u een indruk te geven van een gemiddelde slagwisseling beschrijf ik een van deze merkwaardige gebeurtenissen. Op een bepaald moment wordt de bal door een van de tegenstrevers in het spel gebracht. Met moeite, zoals u begrijpt, want de tegenwind bepaalde in ernstig hoge mate de daalsnelheid van de bovenhands opgeworpen door Iduna verstrekte tennisbal.
Mijn medespeler verkeek zich aldus in forse mate op het eerste landingspunt en besloot na een korte voetwisseling om de bal pas na de tweede stuit van een terugslag te voorzien. En dan valt het toch enigszins tegen dat de tegenstander, die wij uitgebreid op de hoogte hadden gesteld van de effecten die de harde wind juist op onze baan had, daar een punt van wilden maken.
De discussie die wij daarop enthousiast wilden aanvangen, een ritueel dat als belangrijk onderdeel van de vrijdagavond gezien kan worden, werd door hen in de wind geslagen. Waarmee deze ook direct en wel geheel uit het zicht verdween; de discussie.
Nadat wij onzerzijds zo sportief waren om ons neer te leggen bij de hardnekkigheid van de andere zijde, besloten wij om de volgende bal al na de eerste keer waarop deze het gravel beroerde een ongelooflijke mep te verkopen. Hierna konden wij echter nog maar met twee ballen verder spelen wat enig tijdverlies opleverde.
Ik hoop u als lezer hiermede helder gemaakt te hebben met welke ernstige tegenspoed wij als team geconfronteerd zijn. De maskerende kuitvoering, de onbetrouwbare wind, geen enkel pardon ervarend inzake onze leeftijdshandicap en het feit dat de gratis verstrekte alcoholica volledig verdampt waren na onze laatste partij, terwijl vochtinname op deze avonden ook tot de traditie behoren.
Tot slot geef ik nog de standen door: 47-6, 11-72, 103-7,5 en een onleesbaar aantal.
Rest nog te melden dat het gevoel om weer op vrijdagavond met elkaar te kunnen spelen geweldig is en in die zin heel erg lijkt op het positieve after-corona effect van de Rotterdamse Eurovisie-finale. Dank commissie.
Van onze verslaggever Rein de Vries van Team Ben Cramer
De tweede speelavond bleek achteraf geheel in het teken van werkelijk fascinerende weersomstandigheden te staan. Sterk wisselende winden bepaalden uiteindelijk de eindstand. Teams die aan de bosrand speelden waren daarbij ernstig in het voordeel. Ons team was gedwongen om midden op het open terrein van de tennisclub een weerwoord te vinden op de ballen van vrij jeugdige tegenstanders. Oriëntatie op de te onderscheiden kwaliteiten van de tegenstander werd ons extra moeilijk gemaakt doordat deze allen identieke kousen hadden aangetrokken. Naast de harde wind werden wij dus ook nog geconfronteerd met de schittering van zilveren scheenbeenbeschermers. Dubbel pech.
Om u een indruk te geven van een gemiddelde slagwisseling beschrijf ik een van deze merkwaardige gebeurtenissen. Op een bepaald moment wordt de bal door een van de tegenstrevers in het spel gebracht. Met moeite, zoals u begrijpt, want de tegenwind bepaalde in ernstig hoge mate de daalsnelheid van de bovenhands opgeworpen door Iduna verstrekte tennisbal.
Mijn medespeler verkeek zich aldus in forse mate op het eerste landingspunt en besloot na een korte voetwisseling om de bal pas na de tweede stuit van een terugslag te voorzien. En dan valt het toch enigszins tegen dat de tegenstander, die wij uitgebreid op de hoogte hadden gesteld van de effecten die de harde wind juist op onze baan had, daar een punt van wilden maken.
De discussie die wij daarop enthousiast wilden aanvangen, een ritueel dat als belangrijk onderdeel van de vrijdagavond gezien kan worden, werd door hen in de wind geslagen. Waarmee deze ook direct en wel geheel uit het zicht verdween; de discussie.
Nadat wij onzerzijds zo sportief waren om ons neer te leggen bij de hardnekkigheid van de andere zijde, besloten wij om de volgende bal al na de eerste keer waarop deze het gravel beroerde een ongelooflijke mep te verkopen. Hierna konden wij echter nog maar met twee ballen verder spelen wat enig tijdverlies opleverde.
Ik hoop u als lezer hiermede helder gemaakt te hebben met welke ernstige tegenspoed wij als team geconfronteerd zijn. De maskerende kuitvoering, de onbetrouwbare wind, geen enkel pardon ervarend inzake onze leeftijdshandicap en het feit dat de gratis verstrekte alcoholica volledig verdampt waren na onze laatste partij, terwijl vochtinname op deze avonden ook tot de traditie behoren.
Tot slot geef ik nog de standen door: 47-6, 11-72, 103-7,5 en een onleesbaar aantal.
Rest nog te melden dat het gevoel om weer op vrijdagavond met elkaar te kunnen spelen geweldig is en in die zin heel erg lijkt op het positieve after-corona effect van de Rotterdamse Eurovisie-finale. Dank commissie.
De Goeiste!
Utrecht, 15 mei 2021
Van onze verslaggever Marie-Céline van Team Sandra Kim
Voorjaar ’86, ik ben net 15. Ben een vrolijk kind en hou van liedjes schrijven en zingen. Ik zou eigenlijk moeten puberen, maar weet niet goed wat dat is. Ik heb recent een blije tekst geschreven dat ik hou van het leven: J’aime La Vie.
Het is heel raar, maar de grote mensen vinden het een leuk en blij liedje. Ik denk dat ze eigenlijk jaloers zijn: grote mensen zijn vaak zo zwaar op de hand, veel is moeilijk-moeilijk, mag of kan niet en ze zijn vaak ook nog chagrijnig. Nou ja, als ze blij worden van mijn liedje vind ik het goed en ik mag België vertegenwoordigen op het Songfestival, wat een feest is dat!
Het zal me niet verbazen als ze, ‘de grote mensen’, later zeggen dat er sprake was van kinderarbeid, of ik op z’n minst op een andere manier gedwongen ben via een Metootje. Geen idee wat dat is, maar ik voorspel je: er komen vast nog exotischere artiesten al dan niet onder invloed van een of ander de komende jaren op dit kermisfestival…
Waar of niet, met de onbevangenheid en naïviteit van een 15-jarige mag ik de komende vrijdagavonden weer heerlijk spelen! Want we zijn inmiddels in 2021 en de wereld is iets veranderd! Maar het songfestival is er nog steeds. Dit jaar speelt het zich af op de tennisbanen van Iduna.
Ik besta, jawel, nog steeds. Maar dit keer ben ik getransformeerd naar een team bestaande uit 4 dames en 4 heren, allemaal net iets ouder dan 15, maar zonder uitzondering super vitaal, fit en energiek …. . Of we dit op de baan gaan tonen wordt nog een beetje de vraag, maar ik weet nu al dat we ‘de goeiste’ zijn: de beste, het gezelligste, de kampioenen op en naast en de baan.
Even een terugblik op afgelopen vrijdag. Peter en Caroline trapten af: dit nieuwe maar ijzersterke duo veegde in krap 60 minuten Céline Dion bijna van de baan. De lat was gelegd. Daarna mochten Janneke en Marie-Céline aantreden: net als vorig jaar startten ze wat sloom, maar na een spannende eindsprint pakten ze toch een overtuigende overwinning. Toen was het de beurt aan Maarten en Coen. Dit is eigenlijk ons Captainduo: Maarten heeft deze rol dit seizoen overgedragen aan Coen die duidelijk nog wat moet wennen kijkend naar de bijzonder creatieve roosters, maar dat is precies op tijd goed gekomen. Ook op de baan toonden zijn overtuigend hun leiderschap. De lange ballen vanuit het achterveld van Maarten en het snelle voetenwerk van Coen verrasten de tegenstanders zo dat ze binnen 10 minuten mentaal in de kreukels lagen. Ze liep nog wat in, maar het mocht niet baten.
Onze hekkensluiters waren Daniella en Hans. Daniella is onze stille kracht aan het net, die in alle rust meerdere keren spannende rally’s met subtiel geplaatste ballen in ons voordeel beëindigde. Dit keer werd ze vergezeld door Hans. Hij had nu wel zijn juiste bril bij zich en raakte en plaatste alle ballen met de nodige precisie waardoor Celine Dion keer op keer het nakijken had.
Zie je wel, wij zijn ‘de goeiste’ … al liep het vrijdag in de praktijk bij sommige wedstrijden net anders, dat mag onze pret niet drukken😉. Veel plezier allemaal de komende weken!
Beeldverslag van Dieuwke Schiphof
Groen licht!
24 april 2021
Wat snakken we er allemaal weer naar: een gewone, gezellige en sportieve tenniscompetitie! Wat dat betreft is er goed nieuws: er is definitief groen licht voor de vrijdagavondcompetitie dit voorjaar!
Dat iedereen er zin in heeft, blijkt wel uit het grote aantal inschrijvingen. Veel meer dan we normaal gesproken kunnen plaatsen. Maar we konden het niet over onze hart verkrijgen om in deze tijd mensen uit te loten. Daarom hebben we iedereen geplaatst (althans, degenen die zich niet voor een andere competitie hebben ingeschreven) en doen er dit jaar maar liefst 28 teams mee!
Dat betekent dat we niet 6 maar 7 avonden gaan tennissen. Leuk toch?! We hebben een extra avond ingepland, en wel op zaterdag 29 mei. Wel is jouw team op 1 van de 7 avonden uitgeroosterd. Welke avond dat is hoor je nog. We beginnen overigens gewoon op een vrijdag: vrijdag 14 mei.
Benieuwd in welk team je zit, bekijk de teamindeling.
De contactgegevens van je teamgenoten sturen we je apart door per mail.
De teamindeling is altijd een lastige puzzel. We hebben niet alle wensen kunnen honoreren. En soms is de verdeling vrouw/man niet helemaal gelijk. Maar ja, wat doet geslacht er in deze tijd eigenlijk toe? We rekenen op jullie begrip.
Er blijven natuurlijk beperkingen gelden vanwege corona. De bar is weliswaar waarschijnlijk open, maar het is niet de bedoeling dat we op het terras gaan zitten. Je kunt wel maximaal één drankje doen langs de baan. Verder liever maximaal één wedstrijd per persoon. En natuurlijk nog steeds handen wassen en afstand houden!
Dit alles is overigens onder voorbehoud. We zijn afhankelijk van de ontwikkelingen. Mocht er iets wijzigen dan laten we dat zo snel mogelijk weten.
En wat is dan het thema vraag je je misschien af. Dat is, hoe kan het ook anders: het Songfestival! Daar gaan we weer van alles mee doen. Een ding geven we alvast prijs: je krijgt dit jaar geen 2 punten bij een gewonnen avond, maar maar liefst douze points!
It giet oan...!
1 februari 2021
We zijn jullie natuurlijk niet vergeten! De eerste vergadering ter voorbereiding van het nieuwe seizoen zit er op en we hebben een aantal bevindingen gedaan: het is februari, het heeft gevroren, er komt geen elfstedentocht, er is een vaccin, en de regering weet het eigenlijk niet meer.
Maar wij wel! Dus: It giet on...!
Niet de elfstedentocht, maar wel onze vrijdagavondcompetie editie voorjaar 2021. De vorm is nog niet helemaal zeker maar we streven naar maximaal tennisplezier voor alle 200+ deelnemers, met precies de juiste hoeveel sociale en sportieve interactie. De vorige edities hebben ons geleerd dat wij ons kunnen aanpassen aan wisselende omstandigheden en dat iedereen daar volop aan meewerkt. We hebben het scenariodenken al lang geleden omarmd en dit keer gaan we Europees. We zullen daarbij de kleurcodes van het Eurovisie songfestival volgen. Het wordt A, B, C of D. Google maar even voor de details.
De inschrijving is in elk geval geopend en we nodigen je van harte uit je in te schrijven. Informeer je potentiële teamgenoten en schrijf je in via het inschrijfformulier. Doe dat uiterlijk 9 april!
Tweede avond
|
|
|
I love my space!
Van onze speciale reporter Caroline Blok van Vostok
Utrecht, 11 september 2020
Het is zover, de vrijdagavondcompetitie is begonnen, volledig coronaproof en met een briljant thema: I love my space!
Naast de bloedstollende wedstrijden werd ook de innerlijke mens goed voorzien, van spacecake;-) tot bitterbal, briljant. Laat dit een mooi begin zijn van de volgende vijf vrijdagen die nog gaan volgen.
De eerste avond najaar 2020
11-09-2020
We mogen weer van start komende vrijdag en verheugen ons er op! Veel mooi tennis, kennismaken met nieuwe mensen of oude vrienden cq 'bekenden' weer begroeten, tennisanalyses etc. Voor wie het gemist had: het thema is I love my spACE, en dat is niet voor niks: de tweede golf zwelt aan en onze gemiddelde leeftijd pleit helaas tegen ons. Dus: respecteer elkaars space. In het krat zit een goody voor iedereen, neem die graag mee!
De speelvolgorde is gewijzigd: GD, DD, HD, GD!
Even een paar punten van orde ivm inperking besmettingrisico.
- Ga thuis nog even naar het toilet, vooral vlak voor een damesdubbel
- Weet je baannummer van te voren (!) en volg de looproutes op het park, ontsmet je handen bij binnenkomst.
- Ga rechtstreeks naar je baan, de spullen staan daar klaar (ballen scoreformulier etc)
- We spelen 4 x 1 uur, je teamstarttijd is of om 19 uur of 19:30.
- Er is 1 bel per half uur, dus inspelen naar eigen inzicht
- Je mag als publiek bij je baan zijn, maar alleen op 1,5 m van elkaar.
- Na je wedstrijd ga je een drankje doen op het terras, je krijgt daarbij een versnapering
- De drankjes betaal je rechtstreeks bij Jesse met pin
- Aanwezigheid op het terras is maximaal 1 uur (alleen na je wedstrijd)
- Uitslagenformulier einde avond in de aanvoerders app delen, krat met spullen na laatste wedstrijd inleveren.
FAQs:
Tegen wie speel ik, hoe laat op welke baan?
Wat zijn de spelregels?
Waar vind ik meer info?
Wat gebeurt er met de foto’s?
Oja: dan nog een aantal tips om de contactmomenten waardevol en veilig te laten zijn. De begroeting: je hebt elkaar lang niet gezien (of misschien nog nooit gezien) en een omhelzing/hugg, zoen of hand zou natuurlijk heel gebruikelijk zijn maar ja.... Er zijn allerlei alternatieven in omloop en we hebben er een vergadering aan geweid en ze voor jullie geëvalueerd en getest. Hieronder onze bevindingen.
- de ellenboog-ellenboog beuk: nee. Dit is je hoest ellenboog!, je afstand is zeker geen 1,5m en het is niet echt echt gentle.
- de voet-cross-voet-tik-tik: nee. moeten we niet willen, is lastig, je kijkt elkaar niet aan, je struikelt, je afstand is geen 1,5m, welke voet eerst? Soort van raar ook.
- high five: nee natuurlijk niet!
- Racket tik-tak: ja: een mooi alternatief, je afstand is goed, en je toont meteen je racketvaardigheid (tip: thuis oefenen kan handig zijn)
- Afstand houden: doet iemand dat niet? Je hebt een prima meetlat bij de hand voor een vriendelijke tik of por.
Over VAC-feeën, een Coronaheks, Aladin en Rapunzel: De vrijdagavond sprookjescompetitie
Utrecht, 10 juli 2020
Want een sprookje was het. Door de boze Coronaheks startte de Vrijdagavondcompetitie lang geleden op halve kracht, met anderhalve meter afstand en een gesloten bar. Nu, op de laatste vrijdagavond en vele avonturen verder, hebben de VAC-feeën eindelijke een uitweg gevonden uit het verschrikkelijke Coronadoolhof. Op Iduna valt het direct op: nieuwe pijlen, looplijnen en een tropisch bandje. De zon schijnt ondanks de voorspelling van regen en een zelfs de bar is open. Beter kan niet, want onze tegenstander is vanavond team Rapunzel. Team Rapunzel, het Bayern München van Iduna. Een betere tegenstanders kun je je niet wensen. Zeker niet als je bij team Aladin met de wonderlamp zit. Bij team Aladin geen hoogtestages, een eigen psychiater en privé tennislessen ter voorbereiding maar gewoon schnitzels en gezelligheid. Ik zal verslag doen van de heren-dubbel: ‘De Rapunzels Sjaak en Jurgen nemen het op tegen de Aladins Simon en Gert. De Aladins heersen op de baan, maken punt na punt maar vergeten over de toverlamp te wrijven. De Rapunzels vlechten daardoor een schier onoverbrugbare voorsprong bij elkaar en lijken vanuit hun ivoren toren onoverwinnelijk. Maar zoals in een goed sprookje hoort, wrijft team Aladin op het juiste moment over de toverlamp en in de allerlaatste minuut (de stand is inmiddels 7 – 6) pakt Team Aladin de laatste game’. De toverlamp blijft daarna op team Aladin schijnen want ook de laatste wedstrijd wordt op betoverende wijze gewonnen. Zo heeft iedereen wat. Team Rapunzel is weer kampioen en team Aladin heeft het weer gezellig gehad. Toch is hier het sprookje nog niet helemaal afgelopen. Tijdens het bescheiden slotfeest, waar iedereen keurig anderhalve meter afstand houdt, worden we plots verrast door de VAC-feeën. Naast het terras zijn de VAC-feeën in de weer met honderden led-kaarsjes. Het blijkt dat ze een mythische brandstapel bouwen waarmee de VAC-feeën de godin van de eeuwige jeugd weten op te roepen om de boze Corona heks te verjagen. Door het ingewikkelde patroon van de led-kaarsjes, de kracht van Iduna en een toverspreuk van de VAC-feeën gaat plots de baanverlichting uit en worden alle deelnemers onderdeel van een feeërieke show vol magie, lichtjes en muziek. De boze Coronaheks is daarmee verdreven en iedereen leeft nog lang en gelukkig.
Goed gedaan VAC-feeën, jullie zijn top.
André van den Eventuin
Verrassende slotavond
Utrecht, 7 juli 2020
Helaas geen slotfeest deze editie, maar we hebben voor de slotavond wel een aantal leuke, bijzondere en feestelijke verassingen in petto! Dus kom op tijd, moedig je teamgenoten aan en vooral: blijf tot het einde, dus ook na de laatste wedstrijd. Je zult er geen spijt van krijgen!
Het speelschema is als de andere avonden dus eerste een dames dubbel, dan een gemengd dubbel, dan een herendubbel en dan weer een gemengd dubbel. Daarbij staat natuurlijk het kampioenschap op het spel!
Verslag Vrijdagavondcompetitie 3 juli 2020
Utrecht, 3 juli 2020
Een avond waar de vlammen helaas niet overal de pan uit vlogen maar waar wel eenieder zijn best heeft gedaan te shinen! De strijd was op verschillende banen merkbaar, logisch want het finale weekend komt nabij. En EINDELIJK weer een beetje sfeer aan en op de baan. We hebben ervan genoten en het voelde weer eens een beetje ouderwets. Goede tradities zijn er om vast te houden en uit te breiden!
Met de hartelijke groeten van TEAM BLAUWBAARD die graag met roze sokken VLAMT tot aan de bar op de vrijdagavondcompetitie!
Bekijk ook de uitslagen, de stand na avond 5 en het speelschema voor de slotavond.
Beeldverslag 19-6-2020
Utrecht, 21 juni 2020
Van onze videojournalist ter plaatse, Steve Jani
De symboliek van een kratjestoren
Utrecht, 6 juni 2020
Daar stond hij dan, een kwartier na het laatste belsignaal. Een kleurrijke toren van zes kratjes, met nagenoeg dezelfde inhoud als 4,5 uur daarvoor. Het was kenmerkend voor deze avond, waarop alles vanzelf leek te gaan.
De eerste avond van deze voorjaarseditie van de vrijdagavondcompetitie heeft tot veel nieuwe inzichten geleid. Vooral: je moet je niet te snel uit het veld laten slaan. Niet door de corona-crisis, niet door stevige regenbuien. Dankzij de haast perfecte afwatering van zeven van de veertien banen kon de helft van het programma gewoon doorgaan. En als dat gisteren kon, waarom zou er dan ooit nog een avond worden afgelast?
Dus getennist werd er volop. Maar de vrijdagavondcompetitie is toch vooral ook gezelligheid? En daarbij hoort toch een vol clubhuis met complete teams die tot de kleine uurtjes wedstrijden analyseren, persoonlijke gesprekken voeren en de wereldproblematiek bespreken? En zou corona niet juist dit belangrijke onderdeel verpesten?
Niet dus. Het goed uitgedachte 1,5-meterplan van Jesse werkte wonderwel. Tafeltjes voor twee, hapjes per duo’s en bestelling die worden opgenomen. Na een uur, zodra het belsignaal klinkt, het paviljoen verlaten. Dat waren de afspraken en iedereen hield zich er keurig aan. En gelukkig klaarde het flink op en konden we uitwijken naar het terras, met meer ruimte, meer tafels en meer tijd.
Jammer natuurlijk voor de teams die er niet bij waren, maar voor de andere helft werd het een bijzondere avond. En dat mede dankzij de zo positieve instelling van de deelnemers. Één keer per uur bellen was eigenlijk voldoende om de avond vlekkeloos te laten verlopen. Iedereen hield zich haast zonder uitzondering aan de regels. De ingang is de ingang en de uitgang is de uitgang. Highfives zijn uit den boze. De bankjes zijn voor tennisspullen en niet voor publiek. En dan dus die kratjes. Die kwamen zonder enig aandringen terug het paviljoen in, compleet met ballen, pen en ingevuld formulier. En ja, ook met een paar ongeopende handsanitizers. Als we dan toch iets te klagen moeten hebben…
Tot volgende week!
VAC
Bekijk de uitslagen en het speelschema voor volgende week
Vrijdagavondcompetitie gaat door!
29-5-2020
De vrijdagavoncompetitie gaat, in iets aangepaste vorm, door! We nemen een aantal speciale maatregelen, zoals langere wedstrijden, variërende starttijden en (vooralsnog) geen publiek langs de baan. Wat we met drankjes, hapjes en gebruik van het terras en de slotavond willen en mogen is nog niet helemaal duidelijk. Daarover later meer.
Het eerder aangekondigde thema Songfestival gaat zoals jullie begrijpen ook niet door. Het nieuwe thema is:
Er was eens...!
Lees meer bij de aangepaste opzet. De teamindeling maken we vrijdag 29 mei bekend.
Nog geen duidelijkheid over vrijdagavondcompetitie
1-5-2020
Als gevolg van het corona-virus is er nog geen zekerheid over de invulling van de komende vrijdagavondcompetitie. Wij zijn aan het nadenken over een aantal scenario´s. Daarbij zijn we natuurlijk afhankelijk van de ontwikkeligen en het beleid van Iduna en de KNLTB. Zodra er meer bekend is laten we dat weten!
Inschrijving geopend!
1-3-2020
De inschrijving voor leukste en gezelligste competite van Iduna, de vrijdagavondcompetitie editie voorjaar 2020, is geopend! Dus trommel een aantal teamgenoten op of schrijf je individueel in. Dat kan op het inschrijfformulier.
Let op: doe dat vóór 10 april, want dan sluit de inschrijving.
De competitie duurt weer zes vrijdagavonden, dit keer van 8 mei t/m 19 juni (de vrijdag van het Hemelvaartweekend valt uit).
Benieuwd wat het ook al weer was, die vrijdagavondcompetitie? Bekijk dan de algemene informatie en de spelregels.
Thema: Songfestival
1-3-2020
Het thema dit jaar is: Songfestival!
De zes avonden staan allemaal in het teken van het prachtige festijn dat half mei naar ons land komt. We gaan genieten van de grootste songfestival hits, halen herinneringen op aan onder meer Lenny Kuhr en Teach-In, gaan op voor ons eigen Iduna songfestival en hebben natuurlijk een spetterende, extravagante slotavond!
Hopelijk tot in mei/juni!
